Historia naszego budynku szkolnego jest długa i dość skomplikowana, dobrze znają ją tylko najstarsi mieszkańcy, związani z tym rejonem Warszawy. Cennych informacji dostarczają nam również, zachowane do dziś i będące w naszym posiadaniu, kroniki szkolne. Z nich właśnie wiemy, że nigdy na Żeraniu nie było szkoły i dzieci uczyły się w szkole na Pelcowiźnie.
Nadanie naszej szkole numeru 118 i zmiana numeru szkoły przy ulicy Płużnickiej, wprowadziła w naszą historię trochę zamieszania. Nie jesteśmy spadkobiercami dawnej Szkoły Podstawowej nr 118 im. Stefana Okrzei, ale samodzielną, nową szkołą działającą od 1992roku. Początki naszej działalności były trudne, budynek był zniszczony, wymagał remontu i przystosowania wnętrza do potrzeb dzieci w wieku szkolnym. Z ogromnym zaangażowaniem wszyscy pracownicy szkoły, rodzice, uczniowie przystąpili do prac remontowo-porządkowych.
Pani Jadwiga Cień sponsorowała kapitalny remont sali gimnastycznej, która była magazynem. Szkołę doposażono w sprzęt szkolny, pomoce dydaktyczne. Zadbaliśmy o otoczenie budynku, posadzone zostały krzewy, zaaranżowano trawniki i klomby kwiatowe. Życie szkolne toczyło się spokojnie, a uczniowie bardzo aktywnie uczestniczyli w rozwoju naszej placówki. Organizowano z wielką dbałością o szczegóły imprezy środowiskowe, szkolne i klasowe. Do kanonu uroczystości na stałe weszły: Wieczór Kolęd, Spotkania Rodzinne, apele o tematyce patriotycznej, Dzień Wiosny, mikołajkowa loteria fantowa, Dzień Ziemi i inne.
Od kilku lat corocznie uczestniczymy w dzielnicowym konkursie na najbardziej proekologiczną szkołę, a od sześciu zajmujemy w nim pierwsze miejsce. Ogromnym sukcesem uczniów i nauczycieli są przyznawane szkole premiowane miejsca w międzyszkolnej dzielnicowej rywalizacji sportowej. Jako pierwsi zorganizowaliśmy międzydzielnicowy Sejmik Klubów Europejskich.
Szczególnie szczycimy się nadanym nam przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, Aleksandra Kwaśniewskiego w 2003 roku tytułem SZKOŁY Z KLASĄ, potwierdzonym certyfikatem Centrum Edukacji Obywatelskiej.
Dumni jesteśmy z naszej działalności charytatywnej – Pola Nadziei- wsparcie warszawskiego hospicjum, zbiórka pomocy szkolnych dla dzieci z rodzin ubogich z terenu Łodzi i Bieszczad, zbiórka książek dla biblioteki w szkole w Wilnie to tylko niektóre akcje przeprowadzone przez naszych uczniów i nauczycieli.
Nie sposób wymienić ogromnej liczby konkursów szkolnych i pozaszkolnych, w których finalistami, laureatami są uczniowie naszej szkoły. Dbamy o kontakty ze środowiskiem pozaszkolnym, gościliśmy bardzo ciekawych ludzi, m.in. uczestników Powstania Warszawskiego, pana Jerzego Grudzińskiego, panią Jadwigę Tomaszewską, pana Henryka Łagockiego, panią Jolantę Kolczyńską, pana Andrzeja Rumianka, pana Wacława Neweckiego, którzy opowiadali uczniom o tragicznych doświadczeniach wojennych.
Nie mniejszym przeżyciem było spotkanie z księdzem Andrzejem Dziedziulem – dyrektorem Hospicjum Domowego w Warszawie. W przyjmujących słowach nasz gość mówił o potrzebie pomocy i wsparcia ludziom cierpiącym, chorym i samotnym.
Ważnym gościem w szkole był pan Wojciech Dworczyk – pisarz i podróżnik, który przybliżył uczniom odległe, egzotyczne zakątki świata, podzielił się swoimi wspomnieniami z podroży do Japonii, Australii i Nowej Gwinei.
Przyjacielem szkoły i hojnym sponsorem był pan Henryk Ciesielski – kustosz Muzeum Azji i Pacyfiku. Zawdzięczamy mu wiele ciekawych pomocy naukowych, wycieczek, a współpraca z muzeum trwa do dziś.
Skarbnicą wiedzy o naszej dzielnicy są: pani Halina Zgliczyńska – wieloletnia nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 118 i pani Krystyna Stalmach mieszkanka Białołęki. Obie Panie zaszczyciły nas swoją obecnością, a lekcje regionalne z ich udziałem to prawdziwe, głębokie przeżycie, żywa historia naszego regionu.
Nasza najnowsza historia to 27 maja 2004 r., kiedy to uchwałą Rady m.st. Warszawy nadano szkole imię Przyjaciół Mazowsza. Imię szkoły, w drodze głosowania, wybierały wszystkie środowiska szkolne – uczniowie, nauczyciele i rodzice.
Wielkim gestem wobec społeczności szkolnej jest ufundowanie przez Państwa Rafałowiczów – rodziców uczniów naszej placówki Joanny i Juliusza, sztandaru szkoły. W roku szkolnym 2006/2007 odbyła się uroczystość nadania szkole sztandaru.
Historia dzieje się każdego dnia. Zależy nam, aby to co ją tworzy było ciekawe. Wdzięczni każdemu kto angażuje się w naszą codzienność, zachęcamy wszystkich, którym nie obojętny jest los naszej szkoły, do wspólnego budowania naszej historycznej tożsamości.
